گفت وگو با مهران مهاجر

شهریار توکلی- از شکل گیری و پیشینه این نمایشگاه شروع کنیم.

مهران مهاجر- مثل خیلی از کارهای دیگرم، این مجموعه با یک اتفاق پیش پا افتاده آغاز شد و بعد بسط پیدا کرد. تلوزيون من خراب بود و تصاویر را مقعر نشان می داد. همین عامل، انگیزه اوليه شروع مجموعه بود. از طرفی احساس می کردم که این تصاویر در ادامه کارهای قبلی‌ام بوده . یعنی مثل تصاویر روزنامه ها و عکاسخانه‌ها در اینجا هم عکاسی با یک رسانه رو در رو می شود. این مجموعه اول قرار بود در نمایشگاه «هنر جدید» ارائه شود ولی به دلیل نظر هیات انتخاب مبنی بر حذف چند تا از عکسها، از نمایش شان صرف نظر کردم. از لحاظ ارانه عکس‌ها در آنجا فکر کرده بودم که کل تصاویر (چه دولتی‌ها و چه سه لتی‌ها) به شکل یک مجموعه کنار هم روی یک دیوار و احتمالا در اتاقی تاریک چیده شود تا کلیتشان به عنوان یک عکس واحد در نظر گرفته شود.

به هر حال در طول یک سالی هم که این مجموعه ادامه پیدا کردن جرح و تعديل‌هائی در آن دادم که با شکل اولیه‌اش متفاوت شد. مثل همین تصاویر سه لتی که برایم یادآور شمائل‌های مذهبی در نقاشی بوده.

شهریار توکلی- این مجموعه بعد از اتمام تصاویر موزه ها، گرفته شده؟

مهران مهاجر- بله . از سال ۸۰ تا اواسط ۸۱، حدود یک سال و نیم طول کشید.

شهریار توکلی- از لحاظ تکنیکی، اکثر تماشاگران کنجکاو بودند بدانند که فرآیند تهیه تصویر، با سیستم نقره بوده یا دیجیتال؟ مهران مهاجر- عکس‌ها کاملا با روش سنتی چاپ شده‌اند. هیچ تصرفی در فرآیند عکاسی اتفاق نیافتاده. عکس‌ها روی کاغذ رنگی چاپ شده و روی ورق‌های MDF پرس و لمینت شده است. ...

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید.