«مسائل سیاسی و اجتماعی زمانی که بدون پشتوانه و براساس همزمانی صرف به این سو می‌آیند در سطح می‌مانند و حسی از فرصت طلبی می‌دهند. آنها در این آثار فقط در حد تم و موضوع و دستمایه باقی می‌مانند و هیچ وقت به ایده تبدیل نمی‌شوند. برای همین عکاسان و کارها به هم شبیه‌اند، ادامه منطقی پیدا نمی‌کنند، فاقد پویایی و حیات ارگانیک‌اند، حتی توان نفی یا اثبات خودشان را هم ندارند...» فرشید آذرنگ - بخشی از متن مصاحبه