در طول پانزده سال گذشته تعامل میان استودیو و سالن سمینار از ویژگی‌های بارز تجربه‌های مترقّی بوده است. از دهه‌ی 1970، بحث‌های فرهیخته‌‌ی هنری به‌لحاظ مفهومی و زبانی به نظام‌های فکری آکادمیکِ تثبیت‌شده‌ی پیشگامی نظیر مردم‌شناسی و مطالعات ادبی معطوف شد، نظام‌هایی که شدیداً تحت‌تأثیر شیوه‌ی تفکر پیشگامان آن، لِوی- استرُوس، بارت، فوکو، و دریدا بودند. ...