این فصل به توصیف اندیشه اصلی نظم‌دهنده به این مطالعه، یعنی همان ایده موزه هنری به مثابه مکانی آیینی، می‌پردازد. بر خلاف فصل‌های بعدی که در آنها تمرکز بر موزه‌های خاص و شرایط ویژه پیدایش آنها خواهد بود، در این فصل مطالبِ عمومی‌تری درباره موزه‌های هنری و موضوع آیین مطرح می‌شود. علاوه بر معرفی مفهوم آیین که از مفاهیم پایه‌‌ای کل کتاب است، در این فصل این ادعا مطرح می‌شود که خصلت آیینی موزه‌های هنری، در عمل، از همان ابتدای شکل‌گیری موزه‌ها شناخته شده بوده و معمولاً به عنوان نشانه اصلی نیل به اهداف مورد نظر موزه‌ هنری انگاشته شده است.