آن‌چه پیش رو دارید بند پایانی مقاله‌ای است با عنوان پدیدارشناسی و زیبایی‌شناسی؛ یا چرا هنر اهمیت دارد. عنوان این مقاله هدفِ نویسنده را تا حدودی توضیح می‌دهد: بررسی این‌كه نظرگاه پدیدارشناسانه چگونه می‌تواند اهمیت هنر و تجربه هنری و وجه ممیزه آن از سایر تجارب بشری را به ما نشان دهد. كراول در بخش‌های اول مقاله (كه در این‌جا نیامده است) بیان می‌كند كه پدیدارشناسی از دو چیز اجتناب می‌كند: 1. تقلیل هنر به زیبایی یا سرگرمی صرف؛ و 2. تبدیل آن به تابعی از مفهوم (چنان‌كه از نظر او هگل كرده است). در عوض، اهمیت تجربه هنری در نسبت آن با حقیقت است، منتها شیوه اثر هنری در دستیابی به حقیقت متمایز از تفكر مفهومی (فلسفه) است كه به طور سنتی مسیر اصلی دستیابی به حقیقت شمرده شده است.