در 28 آگوست 1963، مارتین لوتر کینگ، معروفترین سخنرانی‌اش، "من رویایی دارم" را ایراد کرد. رؤیای او جامعه‌ای بود که در آن مرزهای نژادی و تبعیض‌ها، از میان رفته باشد و هر فرد سرانجام بتواند بگوید "من آزادم". بعد از چهل سال، هنوز هم رؤیای او به تحقق نپیوسته است و موانع و تبعیض‌ها، به رغم جامعۀ جهانی ما، از گسترۀ وسیع موقعیت‌های گوناگون – سیاسی، اقتصادی، دینی، نژادی و جغرافیایی – به کرات ظاهر می‌شود.