«رویاروییِ زیبایی‌شناسی و آگاهی در هیچ جای تاریخ هنر معاصر همانند عکاسی نبوده است. آثار ادوارد برتینسکی با بهره‌جویی از همین ویژگی، توان مواجهه‌ی بی‌باکانه با این حقیقت را به هنرمند می‌دهند (...) حیاط هنری برتینسکی حول این پرسش می‌گردد که ما چگونه راهکار هنر را برای خنثی سازیِ جبر ناگزیر اخلاقی و علمی تصاویر عکاسانه به کار بندیم.» این جستار برگرفته از کتاب «منظره‌های مصنوع، عکس‌های ادوارد برتینسکی» (2005) است، درباره‌ی عکس‌های ادوارد برتینسکی با موضوع چشم‌انداز کارگاه‌ها و تجهیزات سنگین صنعتی، است. نگارنده این پرسش را طرح می‌کند که آیا تبدیل کردن زباله‌های صنعتی به سوژه‌های زیبای عکس‌ها به معنای پذیرش وضعیت موجود از سوی عکاس است یا صرفاً نشانه‌ای است از موقعیت درمانده‌ی او در مواجهه با تبعات منفیِ مداخله‌ی انسان در طبیعت؟ او سپس می‌کوشد نشان بدهد هنرمند چگونه توانسته است در مجموعه عکس‌هایش از فضاهای بی‌روح و چشم‌اندازهای صنعتی همچون پالایشگاه‌ها، معادن، و گورستان کشتی‌های بازرگانی و کارگاه‌های عظیم صنعتی، بدون دستکاری در آن‌ها نوعی زیبایی‌شناسی منحصر به فرد به وجود آورد و در عین حال دغدغه‌ی زیست محیطی خود را در آن‌ها متجلی کند.