در این روزگار که عکس‌ها همچون نوشتار با ما سخن می‌گویند و در تار و پود زندگی‌مان نفوذ کرده‌اند، شناخت روابط نشانه‌ها در عکاسی و کارکردهای اجتماعی آن، می‌تواند روشنگر معانی بسیاری از پدیدارهای فرهنگی و تاریخی در جامعه باشد. از سوی دیگر، اندشه درک جهان در چارچوب ساختار زبانی، از دیرباز موضوع برخی از نظریه‌های فلسفی بوده، که بر این باورند؛ زبان انسان تجربه او از جهان را صورت می‌بندد و بر تمام کنش‌های فردی و اجتماعی‌ش پرتو می‌افکند، بنابراین نهادهای اجتماعی و فرهنگی نیز مانند زبان، نظام‌هایی نشانه‌ای هستند که بر پایه تمایزات شکل گرفته‌اند.