اثر هنری گاه چنان پیچیده و نامفهوم جلوه می‌کند که بیننده باید مثل یک کارآگاه جنایی با دقت و حساسیت نشانه‌های لازم را بیابد و کنار هم بچیند و به کمک تخیل و شّم حرفه ای خود از آن یک نتیجه منطقی بگیرد. همان طور که هر جنایت پیچیده‌‌ای شکل و شیوه و علتی دارد که فهم و کشف راز آن بر عهده کارآگاه یا نویسنده ژانر پلیسی است، در عرصه هنر نیز، خودِ «اثر» و شیوه خلق آن است که رویدادی غریب و گاه ادراک‌نشدنی به شمار می‌رود. از دوران غارنشینی تا کنون، تمام هنرهای بزرگ ذات رمزآلود هنر را آشکار کرده‌اند، در حالی‌که «کارآگاهیِ» هنرشناسان و منتقدان، تازه چند قرنی است که آغاز شده است.