تأمل درباره‌ی امر جمعی در هنر را نمی‌توان از تأمل در باب ماهیت جمعیت به عنوان پدیده‌ای سیاسی جدا کرد. اینکه جمعیت چیست و امر جمعی در جوامع معاصر چگونه ساخته می‌شود، پرسشی نیست که صرفاً به عنوان امری پیش‌زمینه‌ای در بررسی هنر اجتماعی مطرح باشد. هنری که اجتماعی است ــ و همه‌ی هنرها کم و بیش چنین‌اند ــ خود فعالانه در حال مشارکت در این بحث و جزئی از مسئله است. هدف از بررسی اجتماعی هنر، نه پیدا کردن رابطه‌ی بین دو حیطه‌ی مستقل (یعنی امر جمعی و هنر)، که دقیقاً پرسش از نقاط تلاقی این دو حوزه است. در این منظر، برخلاف آنچه ممکن است در آغاز تصور شود، از وزن مجادلات زیبایی‌شناختی به نفع مباحث جامعه‌شناختی کاسته نخواهد شد. ...