چرا هر چیزی را نمی‌گویم؟

چرا اگر کسی از من بخواهد که مثلا فلان جمله را عیناً بگویم، محال است بی‌تأمل این کار را انجام دهم؟

جوابی که پیدا می‌کنم: آنچه می‌گویم مرا تغییر می‌دهد.

«آنچه می‌گویم» یعنی کلماتی که انتخاب می‌کنم به انضمام آهنگ صدایم، حالت چشم‌هایم و فرم بدنم.

دقیق‌تر که می‌شوم می‌بینم آنچه می‌گویم دیگری را هم تغییر می‌دهد.

باز دقیق‌تر که می‌شوم، می‌بینم: آنچه که می‌گویم، منم!