«مش صفر(منوچهر صفرزاده)، نقاشی یگانه و معضل هویت در هنر ایران» نوشتهی مسعود سعدالدین روایت گر هنر منوچهر صفرزاده و زندگی اوست. سال 55 یا 56 بود که مش صفر نمایشگاهی با فرح نوتاش در گالری «تخت جمشید» برگزار کرده بود. آنوقتها من دانشجوی دانشکدهی هنرهای زیبا بودم. اولین بار بود که کارهای مش صفر را میدیدم. از کنار کارهای نوتاش به سرعت گذشتم، با تمامی تلاشش برای فضاسازی و تحت تأثیر قرار دادن بیننده، کارهایش از روح تهی بود.تعلیمات روشن اخلاقی و سیسی که با نماد درخت قطع شده، قصد داشت بواسطهی هنر بیننده را به راه حق هدایت کند...