"همه رفته‌اند". همه نرفته‌اند. "هرکه را می‌بینی رفته". اتفاقاً آنهایی را می‌بینی که هستند. حضور به چیست؟ اصل نبود، ولی قاعده شد که آنکه پشت سرش را نگاه نمی‌کند به پشت سرش هم نگاه نکنند. آنقدر فراموش‌اش کنند تا غیب شود. خواه ساعدی باشد یا بهمن محصص. زمانی می‌رفتند که برگردند. به قصد دادوستد فرهنگی. البته بیشتر سِتد فرهنگی تا داد...