در بررسی آثار "سائول باس" (1996_1920)، همواره مرز میان سینما و گرافیک را گم می‌کنیم. قصه‌ی مکرراً نقل شده‌ی مهاجرت وی از نیویورک به لوس‌آنجلس در دهه‌ی 1950 و همگام شدن با اوج و فرود دوران طلایی هالیوود به کمک کشف اهمیت دقایق آغازین فیلم‌ها، حکایتی سینمایی است؛ و درخشش و کشف استعدادهای دیگرش در عرصه‌ی طراحی نشلنهو هویت سازمانی و پوسترهای تبلیغاتی در دهه‌های 80و 1970، اثبات این حقیقت است که باس بدون همکاری با هلیوود هم می‌تواند هنرمندی منحصر به ‌فرد باشد. هرچند که بسیاری از طرح‌های این دوره‌ی وی تصویری به شدت سینمایی دارند، و فیلم‌های کوتاه یا بلند و مستند یا نیمه‌داستانی که باس در فاصله‌ی این سالها ساخت، بیش از ان‌که به طرح داستانی یا موضوع وابسته باشند، تصاویر متحرک گرافیکی‌اند.