این متن در قالب یک گفتگو است که میان دو شخص در جریان است: استاد و منتقد. آن دو پس از بازدیدشان از یک گالری هنری درباره‌ی چیستیِ نقد سخن می‌گویند و ما متن این گفتگو را از زاویه دید سوم شخص می‌خوانیم. گفتگو گاه به صورت سؤال و جواب و گاه به صورت مباحثه پیش می‌رود. گفتگوی استاد و منتقد از چیستیِ نقد هنری با ارجاع به نوئل کرول آغاز می‌شود و سپس درباره‌ی معیارهای ارزش‌گذاری یا قضاوت زیباشناختی با ارجاع به بحث کانت درباره‌ی قوه‌ی حکم ادامه می‌یابد. گفتگوی آن‌ها درباره‌ی تحولات زیباشناسی و نقد هنری و ادبی در طول تاریخ و گذار آن از دوره زیباشناسی کلاسیک تا دوره‌ی مدرن و سپس ورود به جریان مدرنیسم و با ارجاع به منتقدان و نظریه‌پردازانی همچون آرتور دانتو و کلمنت گرینبرگ پیش می‌رود. از متن:

جمعه است. «استاد» و «منتقد» امروز به یك نمایشگاه نقاشی رفته‌اند و هنوز چند دقیقه نگذشته از دور آنها را می‌بینیم كه از در گالری كه در میان برگ‌های پاپیتال احاطه شده است بیرون می‌آیند و راه خود را از میان كسانی كه می‌خواهند داخل بروند باز می‌كنند. این‌جا و آن‌جا دختران و پسران جوان ماشین‌هایشان را پارك می‌كنند و خنده‌كنان و آراسته به طرف نمایشگاه می‌آیند. اما استاد و منتقد كه انگار نمایشگاهی كه دیده‌اند چندان توجهشان را جلب نكرده گرم صحبتند و توجهی به دور و برشان ندارند. ازكنارمان كه می‌گذرند چیزی از صحبت‌هایشان را می‌شنویم و به شكلی نامحسوس تعقیبشان می‌كنیم...