ما در خطر کمبود معنی قرار نداریم، کاملاً برعکس، چنان تا خرخره به ما معنی می‌خورانند که داریم خفه می‌شویم. هر چقدر چیزها بیشتر به ورطه‌ی معنی بغلطند، کمتر و کمتر جذابیت ظاهری‌شان را حفظ می‌کنند. در ظواهر، چیزهایی پنهان وجود دارد، دقیقاً به این علت که راه به تأویل نمی‌دهند. این‌ها ناگشودنی و غیرقابل فهم می‌مانند...می‌خواهم فضایی را برای وجود اسرارآمیز و اغواگری بازیابم که ظواهر امکان می‌دهد تا گردش کنند و همچون رازی به حرکت درآیند.

ژان بودریار، «شعف ارتباط»