«در رویکرد ما بیان مادی نشانه‌ها و طبعاً متن همواره دلالت‌گر است، این همان چیزی است که «مادۀ دال» را در یک سطح شکل می‌دهد و طبعاً مؤلفۀ نشانه‌شناختی مهمی است. پس این همان فرایند تولید نشانه (و طبیعتاً متن) است. متون ابژه‌هایی مادی هستند که از طیف متنوعی از عملکردهای بازنمایی و تولید می‌آیند، عملکردهایی که از دامنه‌ی منابع دلالت‌گری استفاده می‌کنند که در حکم نظام‌های دلالت‌گر سازماندهی شده‌اند و نیز دامنه‌ی گسترده‌ای از «رسانه‌ها»، «مواد دلالت‌گر»، سطوحی که تولید بر آن‌ها انجام می‌شود، مواد تولید و ابزارهای تولید را فرامی‌گیرد.» این جستار درباره‌ی نشانه‌شناسی تصویر و به صورت مشخص وجه مادیت نشانه‌های بصری و ارتباط آن‌ها با معنای تصویر است. به زعم نگارندگان، هر فرهنگی نظام‌هایی از معانی دارد که در مواد و وسایل تولید نشانه‌ها، خواه بصری و خواه غیر بصری، رمزگذاری شده است و نشانه‌ها در شکل مادی خود کاملاً انگیزش یافته‌اند. آن‌ها تولید مادی را به طور اخص دلالت‌گر می‌دانند زیرا غالباً در همین روند است که مادیت غیر نشانه‌شناختی به سوی نشانه‌شناسی پیش برده می‌شود. آن‌ها بحث خود را با پرداختن به پیشرفت نظام‌های تولید تکنولوژیک نشانه‌ها در عصر حاضر دنبال می‌کنند و سه رده اصلی از تکنولوژی‌های تولید را متمایز می‌کنند. بخش نهایی این نوشتار درباره‌ی وجه مادیِ اثر قلم‌مو به مثابه جنبه‌ای نشانه‌شناختی است و نگارندگان می‌کوشند تا با ارائه‌ی نمونه‌هایی از آثار نقاشی معاصر، اهمیت نشانه‌ای آن را توضیح دهند و معنای ماده و وجه مادی نشانه‌ها در آثار تجسمی جریان هنری مدرنیسم را تبیین کنند.