گرافیست‌ها معما می‌سازند. ما بخشی‌ها از این و آن را برمی‌داریم و در کنار هم قرار می‌دهیم تا یک ترکیب هماهنگ (یا ناهماهنگ، بسته به نظر یک فرد) ایجاد شود. و به این صورت است که یک لی‌اوت، پوستر یا جلد کتاب شکل می‌گیرد. زمانی، از ساختن تکه‌تکه‌هایی که همه آن را خود ساخته بودم، لذت نابی می‌بردم. مهم نبود چه چیزی- همان حس ساختن چیزی از هیچ برای من کفایت می‌کرد. اما به هرحال پس از سال‌ها، در دیزاین طرح‌هایی که مخصوص خودم بود به بن‌بست رسیدم و درجه لذت در یک سراشیبی رو به پایین رفت. نمی‌گویم که هر فرد ذخیره محدودی از ایده‌ها و طرح‌‌ها دارد یا برای همیشه محکوم به طی یک خط مشی مشخص است، اما من در آن دوران دقیقاً همین وضع را داشتم...