سؤال اصلی همین است که شاملو می‌پرسد. بحث به هیچ وجه بر سر تکرار دعواهای مبتذل و جدل‌های بیهوده بر سر پرسش‌هایی همچون «ایرانی کیست؟»، «ایرانی بودن چیست؟»، «چگونه تفاوت خود را با اعراب مشخص کنیم؟» و نظایر آن نیست. این پرسش‌ها پیشاپیش حوزة جواب خود را معین کرده‌اند، پاسخ دادن به آنها در هر حال نقض غرض است. همة پرسش‌های سقراطی به دنبال تعاریفند، و در پرسش از کیستی یک ملت تعاریف مضحک به نظر می‌آیند. پرسش شاملو («ما کیان‌ایم؟») را تحت هیچ شرایطی نباید با پرسش‌های تقلیل‌گرای هویتی یکی کرد...