اتوبوسی را تصور کنید، در نیمهی تابستان یا حتی زمستان، مسافرانی غریب از هم به سوی مقصدی مشترک …
احتمالا فریدلندر که مسافر همین اتوبوس بوده لحظهایی به عقب چرخیده تا نگاهی به همسفرانش بیندازد و میبیند در این اتوبوس قدیمی همهی مسافران (یا همهی مسافرانی که ما به واسطهی عکاس میبینیم) خواب هستند.
امروز، گرفتن چنین عکسی شاید به کلیشه هم تبدیل شده باشد ولی در سالهای دهههای 40 و 50 میلادی آمریکا که سالهای آغازین رفاه و فریبندگی است و عکاسان بسیاری فریبندگیهای رویایی آمریکایی را ثبت میکنند، فریدلندر از جماعتی خوابزده و سیاه و سفید در کنار هم عکس میگیرد...