«تجزیه و تحلیل فرمالیستیِ اثر در وهلۀ نخست، به بررسی تأثیرات زیباشناختی‌ای که اجزاء تشکیل‌دهنده‌ی ترکیب‌بندی را ساخته‌اند، می‌پردازد. این اجزاء که عناصر فرمال نامیده می‌شوند، پایه و اساس زبان بصری هنرمند را تشکیل می‌دهند که هنرمندان به شیوه‌های گوناگون آن‌ها را کنار هم می‌آرایند تا به ترکیب‌های جامع‌تری از طراحی عناصر دست پیدا کنند.» این جستار درباره‌ی فرمالیسم در هنر است و نگارنده می‌کوشد با مروری بر مبانی فکری و آراء فرمالیست‌ها، تصویری دقیق از شیوه‌ی نگاه و تحلیل فرمالیستی در مواجهه با آثار هنری ارائه دهد. او ابتدا تعریفی کلی از نظریه‌ی فرمالیسم ارائه می‌دهد و نظریه‌ی راجر فرای را با ارجاع به برخی ریشه‌های فلسفی و اساطیری آن در تاریخ اندیشه‌ی غرب به اختصار شرح می‌دهد. نگارنده می‌کوشد تا شیوه‌ی تحلیل فرمالیستیِ آثار هنری را، از هنرهای تجسمی تا معماری، برای خوانندگان شرح دهد، و برای این کار، نمونه‌هایی از آثار هنری و معماری شاخص مربوط با تاریخ هنر غرب را با این شیوه تحلیل می‌کند. او سپس بحث خود را درباره‌ی مفهوم «سبک» و ویژگی‌های فرمال این مفهوم ادامه می‌دهد و با ارجاع به تعارف و آراء مورخان و نظریه‌پردازان غربی هنر، بر عناصر فرمالیستی سبک‌های هنری برجسته در تاریخ هنر غرب، از کلاسیک تا مدرنیسم، تأکید می‌ورزد.