سرزمینی که کشتی او در آن به ساحل می‌نشست ناشناخته بود، همان‌گونه که کس نمی‌دانست از کدام سرزمین آمده است. جوهره و موطنش پهنه سترونی بود میان دو سرزمینی که هیچ‌گاه از آن او نمی‌شد .

مهاجر مسافر نیست. حرکت مسافر حرکتی آزادانه و اختیاری‌ست. سرزمین خود را بی‌حس‌ تأسفی ترک می‌کند تا از آنچه مأنوس و مألوف است، از عادات و علایق خود بگسلد و به ناشناخته‌ها روآورد؛ دیگری را کشف کند. اختیار مؤلفه اصلی سفر است. مهاجر اما اسیر وضعیتی است که از اختیار او بیرون است. ...