مقاله «عکاسی معاصر ژاپن» به سیر تحولات عکاسی این کشور در دوره معاصر می‌پردازد. مولف این مقاله کیانا فرهودی است.

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید.

مقاله‌ی دیگری پیرامون عکاسی ژاپن: عکاسی ژاپن در سال‌های پس از جنگ ، ترجمه و تلخیص : الهام هاشمی

بخشی از مقاله:

در فاصله سال‌های 1980 تا 2000 ژاپن و عکاسی آن دستخوش تغییرات فراوانی شد. این کشور در دورانی بود که تلاش می‌کرد حضور پررنگ‌تر و مؤثرتری در صحنه سیاسی و اقتصادی دنیا داشته باشد، کالاها و تکنولوژی‌ ژاپنی بازارهای دنیا را قبضه کرده بودند و اگر قرن بیستم را قرن آمریکایی بدانیم، قرن بیست و یکم را می‌توان به‌عنوان قرن کشورهای ناحیه پاسیفیک و به‌خصوص ژاپن دانست...

درگذشت امپراتورهيروهيتو (امپراتور شوآ) در 7 ژانويه 1989 از اولين نشانه‌هاي تغييراين بود. هيروهيتو که ازسال 1926 حکومت خود را آغاز کرده بود با هيتلر و موسوليني پيمان بسته بود و با وجود شکست و عقب‌نشيني از شرق و جنوب شرقي آسيا حاضر به تسليم نشد و تنها با حملة اتمي آمريکا به هيروشيما و ناگازاکي شرايط آمريکا را پذيرفت و پس از چند روز طي نطقي راديويي از مردم ژاپن خواست تا اين شکست را بپذيرند و در راه ترميم و پيشرفت کشورشان قدم بردارند.

با مرگ هيروهيتو تغييرات از گذشته‌اي سنتي و فردگرا به آينده‌اي نوين با پشتوانة تفکرات مدرنيسم غربي که بر فردگرايي استوار بود، شدت گرفت. در دوران امپراتوري هيروهيتو، ژاپن براي بازسازي و پيشرفت تلاش فراواني انجام داده بود و همه به دنبال رسيدن به ‌ يک هدف بودند، ساختن يک ژاپن بهتر و پيشرفته‌تر و ترميم غرور ملي پس از پذيرفتن شکست و شرايطي که بر کشور تحميل کرده بود.

عکاسی ژاپن در پایان قرن بیستم

هنوز براي دانستن اينکه عکاسي ژاپن در سال‌هاي پاياني قرن بيستم به چه دستاوردهايي رسيده، زود است. نسل جديد ژاپني‌ها نگاه متفاوتي به خودشان به کشورشان و آداب و رسوم آن دارند و چنين نگاه متفاوتي، پاسخ‌هاي متفاوتي راهم مي‌طلبد. ساختار محکم سنتي ژاپن همچنان به عنوان منبع الهام عمل خواهد کرد و همزمان در برابر چيزهاي جديد و متفاوت از خود مقاومت نشان خواهد داد. امروزه عکاسي و ارائة عکس‌ها شکل متفاوتي به خود گرفته و پيشرفت‌هاي تکنولوژيک امکان چاپ عکس‌هايي در اندازة بزرگ و ماندگاري بيشتر را فراهم کرده ، همچنين اينترنت امکانات بي‌شمار تبادل اطلاعات و تصاويررا به وجود آورده است.

در پايان مي‌توان با اطمينان گفت که هنرمندان ژاپني با ديدي هنرمندانه و منحصر به فرد به تجربة موضوعات محلي و جهاني ادامه خواهند داد و دنيايي از تصاويري متفاوت خلق خواهند کرد، بي آنکه خود را محدود به درگيري‌هاي بين رويکرد سنتي و جهاني نمايند.

وضعيت اقتصادي فعلي کشور نيز بسياري را وادار به تجديد نظر در زندگي و هنر خود خواهد کرد