برای اثبات نابسندگی شرح روان‌شناسانه‌ی فعالیت عکاسی و اشاعه‌ی آن، ابتدا باید ثابت کرد که شرح جامعه‌شناسانه می‌تواند این فعالیت و، به عبارت دقیقتر، تجهیزات و موضوعات برگزیده‌اش، ریتم و فرصت‌های‌اش، زیبایی‌شناختی تلویحی و حتی تجربه‌ی سوژه‌های‌اش [فاعلین شناسایی] از آن، معناهایی که در آن پنهان می‌دارند و پاسخ‌های مناسب روان‌شناسانه‌ای را که از آن استخراج می‌کنند، کاملاً توجیه کند.