هر رسانه‌ی بیانی محدودیت‌های خاص خود را بر هنرمند تحمیل می‌کند-محدودیت‌هایی دورن‌زاد در ابزار، مواد، یا فرایندهایی که او بکار می‌گیرد. در اشکال قدیمی‌تر هنر، این حد و مرزهای طبیعی چنان به خوبی پایه‌ریزی شده‌اند که وجودشان مسلم پنداشته می‌شد. ما موسیقی یا رقص، مجسمه‌سازی یا نویسندگی را انتخاب می‌کنیم چون بر این باوریم که در قالب هر یک از آنها می توان آنچه را باید به نحو احسن بیان کرد.