هنرهای تصویری برخلاف هنرهایی كه در زمان جاری‌اند، مكانی (هستند) و این خاصیت را دارند كه در آنِ واحد، ابزارهای جلب و رابطه‌جوی خود را بیرون می‌ریزند و كاوش كننده در برابر یك یورش ارتباطی قرار می‌گیرد. پس اوست كه نسبت به احساس و خواستش، در ضمن بهره‌بری یا لذت از هنر تصویری، ابزارهای آفرینش آن را هم مطالعه می‌کند، نسبت نقشی را كه دارند برمی‌آورد و آنها را منظم کرده ‌و به خاطر می‌سپارد...