آنها می‌گویند تنها آنچه را مرده باشد می‌توان فهمید.این امر حتی در مورد جنبش‌هایی مانند رنسانس، تفکر نو‌افلاطونی یا سمبولیسم نیز صادق است. ما تنها از آن‌رو با شور و شدت در مورد مسیحیت و بودیسم سخن می‌گوییم که آنها از «مزیت مرده بودن» برخوردارند. (البته به معنایی عکس آنچه نیچه در نظر داشت). البته مسیحیت و بودیسم هنوز زنده‌اند، اما به نحوی که به ما نشان می‌دهد آنها می‌توانستند [بدون هیچ‌گونه تغییری] تا ابد همان که هستند باشند. ...