دوره‌ی اوج سوررئالیسم همزمان با گسترش سریع آموزه‌ی روانکاوانه در فرانسه بود. در 1924، یک استاد دانشگاه سوربن، در اظهار نظری که در «Le Disque vert» چاپ شد، از گرایش عمومی به فروید خبر داد. به عقیدۀ‌ وی، از 1910 که «برگسونیسم» محافل روشنفکری را فرا گرفت، تنفر آشکار از آنها به یک ژست (اسنوبیسم فرویدی) تبدیل شد و این امر با پذیرش بی‌ چون و چرای جمعیت عوام همراه گشت...