سندی اسکاگلند در عکس‌ها و آثار اینستالیشن خود از زندگی عادی که جداً به خطا رفته است جهانی رؤیایی و غریب می‌آفریند. گربه‌های سبز او در آشپزخانه‌ای به رنگ خاکستری مرده که درخششی ناخوشایند دارند پرسه ‌می‌زنند؛ و برگ‌های آبی او به گیجیِ قهوه‌ای بی‌روح یک دفتر کار هجوم می‌برند. بچه‌های بزرگی از پاستل در حالت بی‌وزنی در برهوت کره‌ی ماه تقلا می‌کنند. گلوله‌های جویده شده‌ی آدامس صحنه‌ای حاکی از آرامش را آلوده می‌کنند. پندارهای او هم بازیگوشانه‌اند و هم آزارنده، شهربازی‌ای از حالت تئاتری آمیخته با ترس و تألم و درد و رنجی پاپ – فرهنگی...