مارتا راسلر به تناقضی اشاره می‌کند که در قلب مباحث مربوط به جایگاه رئالیسم در عکاسی قرار دارد. به نظر می‌رسد اگرچه چندین دهه است تحلیل‌های نشانه‌شناختی جایگاه حقیقت در عکاسی را زیر سؤال برده‌اند، باز دستکار کامپیوتری و تصاویر ساخته‌شده، تهدیدی برای حقیقت عکاسی است. چطور چنین چیزی ممکن است؟ چرا از فقدان واقعیت عصبانی می‌شویم، آن‌هم در شرایطی که (حداقل تلویحاً) می‌دانیم امر واقعی در فرایند بازنمایی از بین می‌رود؟...