اگر بخواهیم نقاشان متجدد دهه 50 و 60 ایران را نه بر مبنای شاخصه‌های فرمال آثارشان، بلكه براساس منش و رفتار اجتماعی و حرفه‌ای و مواضع ایدئولوژیكشان دسته‌بندی كنیم، شاید ـ سه گروه شاخص برسیم: در یك سری طیف نقاشان انقلاب اسلامی قرار می‌گیرند و در سوی دیگر نقاشان چپ منظور من از چپ وابستگان و هواداران احزاب سیاسی چون حزب توده نیست. منظور طیفی از هنرمندان نقاش است كه روشنفكری، علاقه‌مندی به كنش‌های سیاسی و اجتماعی و اپوزسیون بودن از خصلت‌های بارز رفتار هنری‌شان است...