بازنمایی خشونت در آثار هنری بیشتر با نمایش وجهی عینی از خشونت همراه است. دوریس سال‌سدو هنرمند کلمبیایی در آثارش تلاش می‌کند این خشونت را به صورتی نامحسوس و در قالب تبعات آن در اشیاء نمایش دهد. سال‌سدو با آثاری که شبیه هنر اجرا یا چیدمان یا مجسمه هستند در پی به تصویر کشیدن مرارت‌های انسان کلمبیایی است. او در این راه، از وسایل زندگی روزمره‌ی افراد بهره می‌گیرد. سال‌سدو در تلاش است تجربه‌ی خشونت را با عینیت بخشیدن به این تجربه از طریق وسایل سوژه‌های آن به تصویر درآورد. این هنرمند در جستجوی تاریخیِ خود به وقایع گوناگون در آثار خود ارجاع می‌دهد؛ تخت‌های بیمارستانی، چرخ دستی‌ها، گهواره‌ها و هر نوع وسیله‌ی مورد استفاده قربانیان، ابژه‌های سال‌سدو در آثارش هستند. او به نحوه‌ی مواجهه با مرگ و عزاداری پس از آن نیز می‌پردازد.

این مقاله با بررسی آثار مهم این هنرمند در دورانِ گوناگونِ فعالیت هنری‌اش نشان می‌دهد که نگاه او به قربانیان وقایع و آسیب­‌های پس از آن چگونه در زمینه‌ای معاصر نمود می‌یابد.

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید.