نظامی که خانم بقراطی پیشنهاد می‌دهند را می‌توان به نوعی شرایط ایده‌آلِ وضعیت فعلی دانست. خانم بقراطی نیز در مقالۀ خود به این اشاره کرده‌اند که تغییرات ساختارشکن را مضّر می‌دانند و بر «تداوم توأم با دگرگونی تدریجی» تأکید دارند. ایشان در بخشی از مقالۀ خود منظور از «فعالیت‌های هنری را، توانایی (زبانی) هنرمند در شکل‌بخشی به تصاویر ذهنی‌اش» تعریف کرده‌اند و هدف آموزش را «زمینه‌سازی» برای آغاز کار هنری دانسته‌اند. با شناختی که از وضعیت موجود و درکی که از مقالۀ ایشان دارم تلاش خواهم کرد به شکلی روشن‌تر تعریف و هدف آموزش هنر را در وضعیت فعلی و در شکل ایده‌آل (یعنی مقاله خانم بقراطی) توضیح دهم تا پس از آن به نقدش بپردازم...