در غرب قطع تصاویر منظره، یکسره "افقی" است. شاید خط افق، بدین دلیل که محل تلاقی آسمان و زمین است، و بنیان "انسان محوری" مغرب زمین – که مفهوم "تن‌مندی" تنها یکی از جلوه‌های مرکزی آن می‌باشد – بر آن استوار است، باعث تفوق این قطع شده‌است. اکنون این قطع، از راه سینما و تلویزیون به قطع "طبیعی" و "کلی" تصاویر بدل شده‌است. بدین قرار، تصویر چنانکه آلبرتی معلوم کرده‌است، جایگاه "تاریخ" یعنی صحنه‌ی کنش انسان است؛ جایگاهی که به "نگاه" انسان داده شده‌است...