اهمیت حسین زنده‌ رودی در هنر ایران را علاوه بر ابداعاتی در کاربست خط فارسی، و جنبه‌ های فردی هنرمند و رفتار آوانگاردمآبی که کمتر در مدرنیسم ایرانی مشابه دارد، باید در جریانی جست که منجر به پیدایش تنها مکتب هنر مدرن ایران شده است. در واقع آنچه بیش از شخص زنده‌رودی به عنوان یک هنرمند و میراثش اهمیت دارد، نقش او در شکل‌گیری تنها ایسم ایرانی، یعنی مکتب سقاخانه است که از اوایل دهه چهل، دست‌کم به مدت یک دهه طیف گسترده‌ ای از هنرمندان ایرانی را به سوی خود می‌کشاند و تأثیراتی را در بازار هنر ایران موجب می‌شود که نتایجش تا زمان ما ادامه دارد. مدرنیسمِ مکتب‌ساز غربی که تنوعی از سبک‌ها را طی قرن بیستم موجب می‌شود، هنر مدرن ایرانی را در سبک‌سازی، جز مکتب سقاخانه، متأثر نمی‌کند.