واژه‌ی مهاجرت همگامی و همبستگی معنایی نهفته با تعبیر یوتوپیا یا همان آرمانشهر دارد. یافتن مکان و سرزمینی که تجربه‌ی آزادی، پیشرفت، برابری و دیگر شکل‌های آرمانی زیست را مهیا کند. ذات مهاجرت در تلاش برای یافتن چنین مکانی است. بهزاد خسروی نوری در مقاله‌ی «آداب تطهیر» با توضیح کلمه‌ی یوتوپیا یا همان آرمانشهر از منظر توماس مور، شارح این مضمون و فیلسوفی چون میشل فوکو سعی دارد همبستگی مهاجرت با یویتوپیا را واکاوی کند. برای فرد مهاجر عبور از ناکجاآبادی که در آن است به آرمانشهر، در وهله‌ی نخست نیازمند تطهیری است که بهزاد خسروی نوری آن را گرفتن روادید می‌نامد. اما این تازه شروع ماجراست. تصورات فرد مهاجر با پا گذاشتن به آرمانشهر تغییر خواهد کرد و باید مطابق تصویر جدید زندگی کند. این تصویر جدید به‌خصوص برای هنرمندان به گونه‌ای دیگر روایت می‌شود که در این مقاله با بررسی آثار هنری‌ای که در مهاجرت شکل‌‌ گرفته‌اند و راه و روش‌ شکل‌گیری‌شان به آن پرداخته شده است.