در این مه، در این فضای متراکم و انبوه، در این سرآسیمگی و تعلیق که آدم جلوی پایش را هم به زور می‌تواند ببیند، درباره فیلمی که خود درباره تعلیق قضاوت است اما قضاوت‌ها درباره‌اش چکشی و محکمند چه می‌توان گفت؟ این نوشته را با این اقرار و اعتراف آغاز می‌کنم که جدایی نادر از سیمین، مرا به فکر واداشت و در واقع مغزم را خسته کرد از بس که مرا به فکر واداشت...