واقعیت تو تمام است نام کتاب عکسی است از رومین محتشم؛ داستان سیر و سیاحتی در چشم‌اندازها، شعری جاده‌ای که از چشم عکاس در مقابل چشمی دوربین می‌گذرد. شروع تاریخ عکاسی، شروع ماجراجویی‌های عکاسانی بود که به قصد شناخت جهان به قطعه‌برداری و سیاهه‌برداری از آن می‌پرداختند، اما واقعیت تو تمام است سیر و سیاحتی است نه برای شناختن جهان بیرون و طبیعت هراس‌انگیز بلکه سفری است در جهانِ بیرون به قصد مکاشفه‌ی درون. آسمانِ عکس‌ها فراخ، چشم‌اندازهای آن مهیب و سایه‌های اغراق‌‌شده‌ی آن هراس‌انگیز است. طبیعتی سترگ و خالی از انسان، طبیعتی آلوده و حرمت‌باخته که رد پای حضور انسان را بر سینه‌ی خود دارد؛ اشاره‌ای بر دهشتِ تنهایی ــ و مگر نه اینکه تنهایی با حضور است که معنا دارد آنچنان که شب با روز. عکاس/سیاح گه‌گاه با حضور انسانی خود ــ حضور قطعه‌هایی از ماشین به منزله‌ی وسیله‌‌ی سفر عکاس ــ گویی یادآوری می‌کند که این عکس‌ها نمایش صحنه‌ای در بیرون نیست بلکه حاصل سیاحتی در بیرون برای به‌چنگ آوردنِ چیزی در درون‌اند. ...