این یادداشت بخشی از مقدمه کتاب «درباره‌ی نقد» (On Criticism) نوشته‌ی نوئل کرول (2008) فیلسوف تحلیلی آمریکایی است. مسئله‌ی اصلی در این متن کوتاه برخی تمایزاتی است که کرول میان درک خود از نقد و درک رایجی که در سنت فلسفه‌ی اروپایی شکل گرفت و در دهه‌های اخیر در حوزه نقد، نظریه و فلسفه‌ی هنر دست بالا را داشته، قائل می‌شود. کرول در این کتاب تلاش می‌کند تا بر اهمیت ارزش‌گذاری و داوری زیباشناختی توسط منتقد تأکید کند و ماهیت تفسیری نقد نظریه‌محور را مورد انتقاد قرار دهد. نوئل کرول هدف خود را بازسازی نقد می‌خواند و پروژه‌ی خود را از یک سو از نظریه‌ها‌ی نقد که به گمان او عمدتاً مبتنی بر تفسیر هستند، و از سوی دیگر از نظریه‌های انتقادی باب روز منفک می‌داند. او همچنین پروژه‌ی خود را از نقد ژورنالیستی متمایز می‌کند و در عوض الگوی نقد مورد نظر خود را فلسفه‌ی نقد می‌خواند که مبتنی بر تفکر اومانیستی است. او درک نیت‌محورانه‌ی دستاورد هنرمند را مهم‌ترین موضوع نقد می‌داند.