عنوان کتاب گامبریچ یعنی هنر و پندار: مطالعه‌ای در روانشناسی‌بازنمایی تصویری (1960) پیشاپیش به خواننده خود هشدار می‌دهد که دامنه آن از سنت هنرهای زیبای غرب فراتر می‌رود و مجموعه متنوعی از عکس‌ها و تصاویر را شامل می‌شود؛ و نه تنها پوستر، نشانه و تبلیغات، بلکه «خطای دید » را نیز که روانشناسان از آن برای تجزیه و تحلیل ادراک بصری استفاده می‌کنند، در بر می‌گیرد. استفاده گامبریچ از واژه «پندار» اشاره به سنت دیرپاتری در زمینه کندوکاو فلسفی [در زمینه تصویر] داشته، و معادل آن را می‌توان در توصیف افلاطون از هنر به‌مثابه «ظاهر» یا «وهم» یافت. اما در حالی که افلاطون هنر تقلیدی را نوعی فریب دانسته و از آن انتقاد می‌کند چرا که «جزء پست‌تر روح» را نشانه رفته است.