عکاسی به دلایل متعدد که مهم‌ترین آن دموکراسی تصویر در دهه‌ی اخیر است به هنری عمومی و در دسترس تبدیل شده است، ساده شدن ابزار، پایین بودن هزینه‌ی خام تولید نسبت به دیگر هنرهای تصویری، تنوع ابزار و بالاخره میل ازلی به جمع‌آوری حافظه‌ی ابدی از تصاویر به جای خاطرات و واقعیت فانی موجی از علاقه و استقبال نسبت به این هنر را در دهه‌ی اخیر در ایران ایجاد کرده است، از این رهگذر نگاهی به عملکرد شهرهای مهم و تأثیرگذار در عکاسی ایران با رویکردی تاریخ‌نگار، دغدغه‌ی اصلی این نوشتار است. در این نوشتار نگاهی دارم به پیشینه‌ی عکاسی در هفت شهر ایران...