جامعه‌شناسان تا همین اواخر به ندرت اشاره‌ای به موزه‌ها می‌کردند. مباحثی بود که مسلماً می‌توانست رشته ارتباطی با موزه پیدا کند، از جمله جامعه‌شناسیِ آموزش، دانش، طبقات اجتماعی، گروه‌ها، اشتغال، اوقات فراغت، دین مدنی و دولت‌ـ‌ ملت؛ اما عنوان موزه در همه آنها غایب بود و موزه، بر خلافِ برای مثال کلیسا، مدرسه یا ورزش، خود را به عنوان موضوعی مربوط با جامعه‌شناسی مطرح نکرده بود. از طرفی، در مباحثی مانند ارزش‌های بنیادین، اجماع عمومی و تعارض که در نیمه قرن بیستم طرح شدند، اهمیت اين حوزه تشخیص داده نشده بود. تنها حوزه‌ای که این غفلت در آن دیده نمی‌شد، جامعه‌شناسی هنر و نهادهای هنری بود که این کارکرد به‌خصوصِ موزه در آنها بدیهی بود.