«تهران هیچ چیز دارد» عنوان یادداشتی از مهران تمدن درباره‌ی تهران از نگاه یک پرسه‌زن است. نویسنده که سال‌های زیادی از عمرش را در فرانسه گذرانده، برای کشف ایده‌ها و تجربه‌های جدید به تهران باز می‌گردد. از دید او، تهران شهری آشفته و مدام در حال تحول است، تغییراتی که ذهن او را فعال می‌کند. او در مدت سکونت خود در تهران به ایده‌های زیادی در رابطه به تهران می‌رسد که برخی از آنها را در این نوشتار توضیح می‌دهد. برای مهران تمدن، تهران با همه تضادهایش انگیزه تجربه کردن و محک زدن خود برای شناخت دیگری را به وجود آورده‌است. از متن:

از سن ۱۲ تا ۲۸ سالگی در فرانسه زندگی کردم. سال ۱۳۷۹، بعد از ۱۶ سال، به ایران برگشتم و زندگی جدیدی آغاز کردم. قبل از بازگشت، در سال‌های آخر تحصیلم خیلی اوقات احساس بیهوده‌گی می‌کردم، شهر پاریس ایده جدیدی به من نمی داد؛ همه چیز تمام شده به نظرم می‌رسید. بدون شک ساختمان‌های دویست ساله و خیابان‌های تاریخی شهر تا قرن های آینده همین شکل را نگه خواهند داشت. با این فضاها، با این خیابان‌های شکل گرفته و پایان یافته شهر کاری می‌شود کرد؟...