اتاق زير شيروانى، پناهگاهِ هنرمند و شاعرِ تبعيد شده قرن ١٩ و ٢٠ میلادی، مكانى براى كشفِ خويشتن، رشدِ قوه تخيل و خلاقيتِ او يا ميعادگاهِ مرگ اش؟ "تصاويرِ فضا" نوشته "والتر گراسكمپ" (Walter Grasskamp) داستانِ زيستِ هنرمندانِ طرد شده از اجتماع از نقطه ديدِ خودشان است. روشنفکرانی که از جامعه بورژوایی به زندگی فقیرانه پناه برده اند.

به عنوانِ مثال در سلف پرتره «در اتاقِ زیر شیروانی» اثرِ گرت ولهایم، هنرمندِ نقاش از یک خانواده یهودیِ آلمانیِ ثروتمند در اتاقی عاری از هرگونه اثاثیه با نگاهی رو به پایین در چهارچوبِ اتاق قد برافراشته که نویدِ خودآگاهی تازه ای می دهد. گذارِ والتر گراسكمپ از در و ديوارِ چوبىِ اتاق زير شيروانى و چوبهاىِ بريده شده، به جنگل مى افتد. مكانِ انزواىِ رمانتيک هاىِ آلمان. نقطه پيوندِ ارتش و جنگل از ديدِ يک آلمانی. اما آیا جنگل همیشه استوار و مصمم، چون سربازان ارتش ایستاده است؟

اصطلاحِ «مهاجرت ِ درونی» برایِ آلمانى ها به چه معناست؟ تقابلِ جنگل و دریا برای آلمانی هایِ رمانتیک به چه صورت تعریف می شود؟ رابطه هنرمندانِ آلمانى با شهر هاى مدرن چگونه است؟ چگونه سیلاب ها شکستِ آلمان را همچون نوعی عقوبت برای شهر هایِ بزرگ جلوه می دهد؟ اين سؤالات در مقاله والتر گراسكمپ با ترجمه روانِ ابوالفضل توکلی شاندیز و به خوبى پاسخ داده شده اند.

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید. 

برای دیدن تمام مقالات ابوالفضل توکلی‌شاندیز اینجا را کلیک کنید.

بخشی از مقاله‌ی والتر گراسكمپ:

اتاق زیر شیروانی و سرداب

بیننده‌ی خودپرتره در اتاق زیر شیروانی اثر گِرت ولهایم مربوط به سال 1924 احساس می‌کند که به جايی سرك كشيده و تقریباً می‌شود گفت که مزاحم شده است. بیننده در ارتفاع پای نقاش ایستاده است، و گویی نقاش مردد، قصد دارد راهی که به پناهگاهش ختم می‌شود را مسدود کند. چنین به نظر می‌رسد که بیننده هنوز باید از چند پله آخر نردبان بالا برود. بیننده در اینجا به دنبال چه چیزی می‌گشته ــ و نقاش چه چیزی را می‌توانست پيدا كرده باشد؟ اتاقی که برخلاف همه اتاق‌های دیگر می‌تواند نماد موقعیت وی در جامعه به‌عنوان فردی باشد که به حاشیه رانده شده است. ...