اتاق زیر شیروانی و سرداب

بیننده‌ی خودپرتره در اتاق زیر شیروانی اثر گِرت ولهایم مربوط به سال 1924 احساس می‌کند که به جايی سرك كشيده و تقریباً می‌شود گفت که مزاحم شده است. بیننده در ارتفاع پای نقاش ایستاده است، و گویی نقاش مردد، قصد دارد راهی که به پناهگاهش ختم می‌شود را مسدود کند. چنین به نظر می‌رسد که بیننده هنوز باید از چند پله آخر نردبان بالا برود. بیننده در اینجا به دنبال چه چیزی می‌گشته ــ و نقاش چه چیزی را می‌توانست پيدا كرده باشد؟ اتاقی که برخلاف همه اتاق‌های دیگر می‌تواند نماد موقعیت وی در جامعه به‌عنوان فردی باشد که به حاشیه رانده شده است. ...