اول‌بار اصطلاح "سينماى جشنواره‌اى" به عنوان يك واژه نقد هنرى با بار منفى در مورد سينمايى به كار رفت كه باب طبع جشنواره‌هاى اروپايى بود. سينمايى با فرمى روشنفكرانه و مضامينى كه از پيش واضح بود در گيشه داخلى استقبالى از آن نخواهد شد اما امكان كسب جايزه در جشنواره‌ها را دارد. اين نوع از سينما موافقان و مخالفان جدى يافت و بحث موافقان و مخالفان پاى واژه های جديدى را به حوزه نقد سينمايى كشاند؛ از جمله "اگزوتيسم". اگزوتيك صفت موضوعاتی بود كه بابت "غرابتش" نزد بيننده غربى جذاب جلوه مي‌کرد...