در دوره‌ی صامت سینما، عكس فیلم از فریم خود فیلم به دست می‌آمد و پس از آن تا دهه‌ی شصت این حرفه چنان بی‌مقدار بود كه حتماً جوانكی در پشت صحنه می‌پلكید و عكس می‌گرفت و اصولاً این كار به چشم نمی‌آمد و كاری بود ناقابل، كاری ساده و ابتدایی كه از هركس بر می‌آمد. هرآن كسی كه اندكی امكانات فنّی دوربین را می‌شناخت می‌توانست عكاسِ فیلم شود...