امروزه داشتن یک محله با ویژگی‌های مشترک ساکنین در یک کلانشهر، امری تقریباً محال است. تهران شهری با فرهنگ‌های بسیار متفاوت است و بسیاری از افراد در طول زندگی خود در آن، از جایی به جای دیگر نقل مکان می‌کنند. منصور هاشمی نویسنده مقاله‌ی «تجربه خیابان ایران» تجربه‌ی زیسته‌ی خود از زندگی در خیابان ایرانِ تهران را بازگو می‌کند. وجود مدارس اسلامی، افراد متمول و متدین، پوشش تقریباً یکسان و احترام به سنت‌ها مجموعه ویژگی‌های درهم‌تنیده‌ی خیابان ایران است که به ساکنین این محله زیست مشابهی می‌دهد. نویسنده با توضیحاتی که پیرامون مدارس اسلامی این منطقه می‌دهد نشان می‌دهد که چگونه آموزش، شکل زندگی جوانان این محل را تحت تاثیر قرار داده‌ است. اگر با محله ایران آشنایی نداشته باشید به سختی باور خواهید کرد که در زمانه تکثرها چنین مکانی در قلب تهران وجود دارد. مکانی که شاید در افتراق میان کلانشهرها و شهرهای کوچک در یک کلانشهر جای نگیرد اما در عالم واقع در تهران است. نویسنده جایی به روزهای تعطیل سوت و کور محله، رستوران‌های بی‌رونق و خانه‌های گرم آن‌ها اشاره می‌کند و می گوید «.. همانقدر که کار برای بیرون خانه است، زندگی درون خانه‌ها جریان دارد. زیرا هنوز هم میان بیرونی و اندورنی تفکیکی هست جدی. شاید فهم این امر مهم‌ترین کلید ورود به این فرهنگ باشد».