به نظر می‌آید كه همه به این ضعف انسانی مبتلا باشند؛ قضاوت‌های عجولانه درباره آدم‌هایی كه نمیشناسیم یا دورادور، یا از طریق گفته‌های دیگران میشناسیم. قضاوت ما اما قاطع و جامع است، قابل تغییر هم نیست. برخی منافع مادی یا معنوی، حفظ موقعیت در جمع دوستانمان یا در جامعه و گروهی كه به آن وابسته هستیم؛ هر یک از اینها موضع‌گیری خاصی را به ما حقنه میكنند. هركس هم تجربیاتی داشته كه عكس قضاوتش را آشكار كرده‌اند. از اینرو كمابیش همه واقف به نسبی بودن یا اشتباه در قضاوتشان هستند. ولی كسی كوتاه نمی‌آید...