مارک ریبو: اولین ایده‌ام درمورد این گفتگو این بود که ازحرف زدن راجع به عکاسی پرهیز کنیم. چرا باید روندی را تشریح و تفسیر کنیم که در ذات خودش واکنشی خودانگیخته وناگهانی به یک شگفتی است؟ این روند قابل تحلیل نیست مگر این که مجبور باشیم تن به این بحث تمام‌نشدنی بدهیم که آدم‌های متفاوت چطور بر اساس میزان حساسیتشان به یک پیشامد ناگهانی واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند. ولی من روان‌شناس نیستم و حرف‌‌زدن در مورد عکاسی هم اذیتم می‌کند. از طرف دیگر، درست برعکس آنچه گفتم، علاقه زیادی به تشریح افکارم دارم.