تاریخ عکاسی ایران چه فراز و نشیب‌هایی طی کرده است؟ «در زمان مشروطه‌خواهی، برای نخستین بار در تاریخ عکاسی ایران، عکاسی قاجاری از دربار و خانه‌های اعیان و اشراف به میان مردم می‌رود. مردم در عکس‌ها مطرح و از وجود و احساس تصویر خود در عکس مطلع می‌شوند. این همان اتفاق بسیار مهمی است که بار دیگر در جریان پیروزی انقلاب و پس از آن در ایران تکرار شد. مردم این بار تصویر خود را در تلوزیون دیدند و حضور و وجودشان را احساس کردند».

 مقاله‌ی «تاریخ عکاسی ایران؛ بعد از قاجاریه» مروری بر تاریخچه‌ی هنر عکاسی از زمان ورودش به ایران و به صورت مشخص در یکصد سال اخیر دارد. با این حال به گفته‌ی تورج حمیدیان هدف از نگارش آن روایت تاریخ عکاسی یا شرح حال عکاسان و مکاتب گوناگون عکاسی نیست. به گمان نگارنده، ورود عکاسی به ایران در زمان محمد شاه قاجار را یکی از مظاهر آغاز نوخواهی ایرانیان می‌داند. او می‌کوشد تا با تحلیل زمینه‌مند نمونه‌هایی از عکس‌های مربوط به دوران ناصرالدین شاه قاجار، تا پایان دوران پهلوی دوم، اندیشه‌ی تجددخواهانه در میان ایرانیان را منطبق بر سیر گاهشمارانه‌ی مقاطع مهم در این بازه‌ی تاریخی، در این عکس‌ها ردیابی و دنبال کند.

او برای شرح جریان تجددخواهی یا مدرنیزاسیون در ایران. نخست به شرح تاریخی جریان مشروطه و رویدادهای مهم سیاسی و تحولات فرهنگی بعد از آن همچون آغاز سلطنت رضا شاه، کشف حجاب اجباری، جنگ جهانی اول، سلطنت محمدرضا شاه، انقلاب اسلامی و جنگ ایران و عراق، می‌پردازد. و از خلال ترسیم وضعیت فرهنگی و اجتماعی ایران در گذر این دوران، بر اهمیت و نقش برجسته‌ی رسانه‌ی نوظهور عکاسی برای بازنمایی و انعکاس این فضای فرهنگی و اجتماعی جدید و گرایش نوگرایانه میان اقشار مختلف، از صاحبان قدرت تا مردم عادی، تأکید می‌ورزد.

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید.